In Ik begin geloof ik te bestaan deelt Johanna Nolet haar ervaring met en onderzoek naar het meest voorkomende en tegelijkertijd onderbelichte overlevingsmechanisme: fawning. De vierde traumarespons na fight, flight en freeze.

Na jarenlange therapie heeft Johanna nog altijd moeite met ‘gewoon’ zeggen wat ze wil. Ze ontdekt dat het overlevingsmechanisme fawning, oftewel pleasen, geactiveerd wordt zodra er een conflict ontstaat, waardoor zij zelf niet meer aan het roer staat. Voor het eerst in haar leven voelt ze begrip voor alle keren dat ze ja zei terwijl ze nee voelde. Haar bewogen jeugd en kwetsbare positie als vrouw in de maatschappij hebben invloed op de ‘keuzes’ die ze als volwassen vrouw maakt.

Dit boek biedt een verhelderende blik op de noodzaak en gevolgen van fawning binnen relaties en toont de bevrijdende kracht van het erkennen en begrijpen van deze overlevingsstrategie.